Totaal aantal pageviews

maandag 27 december 2010

Zoals beloofd



Met wat meer (winter-) licht en een beter cameraatje.
't Was slippen en fun tot op deze plek. Maar het levert deze plaatjes op. Bij deze temperaturen zijn die kleine knopjes van ons kodakske niet gemakkelijk te bedienen. Een bezorgde meneer in een 4x4 vroeg of alles in orde was. En of!
Meer in het foto-album.


woensdag 22 december 2010

Baggerwerken

ik heb de voorbije 2 dagen met de eWAW op 3 x marathon plus de verplaatsing Laarne-Gent h/t gemaakt. De kilometers op de plaatselijke wegen gaan traag en moeizaam maar eenmaal op de Dendermonde Steenweg rij ik gewoon tussen de auto's aan hun snelheid (25 à 30km/u). De bionX levert fantastisch werk op de baggerstukken. De batterij is dan ook vrijwel leeg als ik weer thuis kom.

zondag 19 december 2010

Een nieuwe look voor eWAW019

Eindelijk is het zover. Ik heb er twee weken winterweer op de tweewieler voor moeten verdragen maar het resultaat mag er zijn: een nieuwe look voor de velomobiel. Tzadaam!!!!

Na een keertje op zijn kant te zijn gegaan, na twee keer zijn neus te hebben beschadigd en na amateuristisch opkalefater-werk van ondergetekende was het mooie er af. Toen groeide het idee de eWAW te gebruiken als rijdend reclamebord voor het keramiek-atelier van vrouwlief. En zo geschiedde. Deze eerste foto doet het puike schuur en spuitwerk van Fietser.be misschien wat onrecht aan. In het echt is het een plaatje. Als het weer beter wordt organiseren we wel eens een echte foto-shoot. Klik op de link Foto's voor meer lekkers.
Het ging niet vanzelf. Vrijdag was de WAW klaar maar toen moest hij nog naar BizzSign in Merelbeke voor de belettering. De schakelaars voor verlichting, richtingaanwijzers en claxon waren nog niet gemonteerd toen ik bij Fietser vertrok om toch op tijd te zijn. Natuurlijk reed ik wat verloren in de Gentse spits en natuurlijk was het onbegonnen werk richting aan te geven of te laten horen dat ik er aan kwam. Maar het is uiteindelijk wel gelukt dankzij de mensen van BizzSign die mij ondanks de vertraging toch verder wilden helpen.
Morgen rij ik er weer mee naar de VSPW in Sint-Amandsberg waar ik les geef. Zit je wel eens op de trein tussen Gent en Antwerpen dan kan je hem daar soms geparkeerd zien staan. Wuiven dan.

vrijdag 10 december 2010

Kaboem.

Het moest ervan komen, natuurlijk. Net nu er enkele dagen dooi worden ingezet leek het lot zijn deel te eisen. Ik heb het uitgedaagd, ik weet het. Dat had ik niet mogen doen.
Gisteren na een vergadering met enkele collega's gaan eten in RestRood in de Sleepstraat in Gent. Lekkere pasta en speculaas-ijs als dessert. Hmmm! Toen ik eerder op de dag richting Gent reed - op 2 wielen want de waw is nog altijd niet beschikbaar - lag de weg er goed berijdbaar bij. Zelfs het jaagpad langsheen de Schelde was droog. Het zou niet meer vriezen had Frank gezegd. Ja, hallo! Toen ik om 22.30 u gezwind de dijk op reed ging het door mijn hoofd: "Hier heeft het precies wel gevroren ..." Honderd meter verder had ik prijs: kaboem, onderuit op een ware ijspiste. Ik reed met de CMPCT, dus ik viel niet van zo hoog maar wel recht op het puntje van mijn elleboog. De pijn was hevig en ik vreesde eerst voor een scheur of zelfs breuk. Rechtgekrabbeld en bij het eerste weggetje terug naar de bewoonde wereld. Eens thuis kon ik de schade opmeten: bloedende schaafwonde aan de elleboog. Deze morgen kon ik de fiets en mijn kledij controleren: krassen op het stuureinde en een scheur in de regenbroek die ik tegen de kou had aangetrokken. Mijn Columbia winterjas vertoont geen spoortje van de valpartij. Best goed materiaal!

woensdag 1 december 2010

Sneeuw en ijs

"Het vriest dat het kraakt." Leuk dat we deze uitdrukking nog eens mogen gebruiken. Maar de timing zit niet zo goed: op 1 december "komt het kwik niet meer boven nul" (nog zo'n staande uitdrukking), integendeel min vijf op het middaguur mag wel winter heten. Dat betekent dat de sneeuw die er gisteren viel niet verder wegsmelt. Gelukkig hadden de strooidiensten "de bui zien hangen" (hebt u hem?) en waren ze "op tijd uitgerukt" (wat zou een mens doen zonder een blik clichées?). De rijbaan was vanochtend dus goed bereidbaar. MAAR NIET HET FIETSPAD!
Aangezien ik de WAW gisteren naar Fietser bracht voor een opfrisbeurt moest ik vanmorgen kiezen tussen de tweewielers in onze garage. Van timing gesproken. Het werd de atb. Ik kon op weg naar mijn afspraak met eigen ogen constateren hoe moedige scholieren braafjes op een ijspiste fietsten terwijl de rijbaan voor de auto's ijsvrij was. Al dat gekanker over scholieren die gevaarlijk doen op de weg is dus zwaar overdreven. Die jonge gasten zijn eerder onderassertief. Ik koos voor de rijbaan. Gelukkig was er geen automobilist die het waagde te gaan claxoneren. Ik was in the mood om te stoppen voor een hartig gesprek over aangepast rijgedrag.