Totaal aantal pageviews

donderdag 31 oktober 2013

Straffe mekanieker!

Deze link met bijhorende titel werd me toegezonden. Te mooi om het niet te posten.


Los van het feit dat dit al eerder geprobeerd is en eigenlijk tamelijk overbodig blijft het straf.

Traag ???

Mijn ritje naar Merelbeke dat gepland was op maandagochtend werd wegens storm uitgesteld tot gisteren, woensdag. De heenrit reed ik aan een rustig tempo aangezien ik bij Bizzsign ging afspreken hoe de Karwij-belettering er uit zou moeten zien. Een mens wil dan niet als een stomend paard in andermans bureautje zitten. Na de terugweg wachtte me de douche thuis en kon ik me wel wat laten gaan. Het centrum van Merelbeke leent zich niet tot snelheidsrecords maar eens daar voorbij kon ik deels tussen het verkeer, deels op het fietspad de e-Orca snelheid laten maken. Dat de Orca een trage velomobiel zou zijn blijkt een fabel. Akkoord, het hoge gewicht leent zich niet tot flitsende versnellingen maar dat wordt gecompenseerd door de ondersteuning. Eens op snelheid blijkt het goed vooruit te gaan. Stroken aan een snelheid van 40 kilometer per uur bleken goed haalbaar. Ik had geen hartslagmeter om maar het voelde niet alsof ik diep in de krachten moest.


zondag 27 oktober 2013

Door de wind, door de regen, dwars ...

Vandaag schakelde West-Europa over op de wintertijd. Om 3 uur vannacht werden alle klokken teruggedraaid naar 2 uur. Theoretisch gezien duurde de nacht een uurtje langer. Dat kwam me goed uit want gisteravond zat ik na een avondje theater niet echt vroeg in bed. Deze ochtend wou ik om 7 uur vertrekken naar Tielt om daar een tochtje te rijden. Dankzij Bicky zouden we een toertje rondom Tielt voorgeschoteld krijgen. De weersvoorspellingen waren veelbelovend: regen en wind. Orca-weer, dus. Mijn biologische klok laat zich niet zo snel verzetten en aangezien ik eerder een ochtendmens ben was ik ruim op tijd wakker om de wekker te smoren zodat mijn geliefde gezin geen last zou hebben van mijn ochtendlijke escapades. De wind rammelde veelbelovend met de rolluiken en ik hoorde de druppels ongenadig neerkletsen. Een stapel boterhammen en twee bidons in de e-Orca. Regenjas in het vangnet, smartphone in gps-modus en ik kon de baan op. Op de dijk had ik af en toe het gevoel dat ik met Orca en inhoud in de Schelde zou belanden maar ik raakte veilig in Gent. Vanaf daar ging het langsheen het kanaal richting Aalter en dan over Ruiselede naar Tielt, waar ik twee uur na mijn vertrek aankwam. Veel eikels (vruchten van de eik) op het jaagpad. Ze kraakten onder de Trykers. De regen woei af en toe onder het dakje maar ik bleef al bij al vrijwel droog. Met uitzondering van de straaltjes zweet want het was redelijk zacht voor de tijd van het jaar. De e-Orca zette ik in mid-ondersteuning en dat was genoeg voor een comfortabele rit van 50 km enkel. Eens in Tielt hield de regen op en konden we onze plaatselijke rit aanvatten. We waren met slechts vier rijders. Drie driewielers, één tweewieler. Twee velomobielen, twee open liggers. Bicky met zijn Mango Plus, Jan met zijn Rans Stratus, Erik met zijn Challenge Concept Trike en ikzelf met de e-Orca. Deze laatste deed het fantastisch. Ik schakelde naar de laagste ondersteuning die wel het gewicht van de Orca neutraliseert maar niet zorgt voor een onredelijk verschil met de andere niet-ondersteunde voertuigen. Met behulp van de wind kon ik heelder stukken zeilen zonder een trap te geven terwijl de rijders van de open liggers moesten bijtrappen om mee te kunnen. De wegen zaten onder het slijk en de Orca raakte tamelijk bespat. Het loopvlak van de Trykers om de wielen heeft geen profiel. Op de rand ervan zit wel profiel. Dat zorgt voor een goed spoor maar het aangedreven achterwiel slipte af en toe door. Na 40 km was het bijna middag. Tijd voor een afsluiter bij Bicky en ik kon opnieuw naar huis. Ondersteuning in de high-modus maar dat was niet echt nodig want dankzij de wind reed ik geregeld om en bij de 40 km/u. Eens in Gent reed ik doorheen het centrum waar ik de wendbaarheid van de Orca kon uittesten. Wat ik al dacht: in de stad is de Orca ook op zijn plek. De hogere zit zorgt voor een goed overzicht. De korte wielbasis en de ruime wielkasten zorgen voor korte bochten. Nog een stukje langsheen de Schelde en een auto die me in Heusden de pas afsneed toen ik op het fietspad links van de rijweg reed. Toch heelhuids thuis. Geslaagde slechtweer test zou ik zeggen.
Morgen rijd ik naar Merelbeke om de Karwij-belettering van de Orca te bespreken. Er wordt nog meer storm verwacht.


zaterdag 19 oktober 2013

Een week heen en weer met de e-Orca

Wat hebben we geleerd? Ik maak de vergelijking met de WAW toen hij nog was uitgerust met de BionX. De e-WAW dus.

Bagage.
In de WAW was het passen en meten. Is de tas niet te zeer gevuld? Een en ander uithalen en het op een andere plek een plaatsje geven. Goed opletten dat bij regen mijn tas en boeken de bodem niet raakt want het is niet uitgesloten dat er wat water binnen komt. De plaats naast de stoel is bijna niet benutbaar want daar zitten mijn ellebogen. In de Orca past een flink gevulde tas achter de stoel en is er links en rechts van de hoger geplaatste stoel nog ruimte. Het bagagenetje in de staart leent zich prima voor mijn jas.

In- en uitstappen
In de WAW laat je je zakken. In de Orca stap je in. Het ziet er misschien wat minder gek uit, maar voor mij zijn beide methodes nog steeds gelijk. Binnenin heeft de weliswaar minder lange Orca meer ruimte voor de rijder.

Snelheid.
Met de e-Orca doe ik de rit in dezelfde tijd en met dezelfde gemiddelde snelheid als met de e-WAW, maar sneller dan met de WAW zonder ondersteuning Hoe dat komt?
De trapondersteuning in de e-Orca lijkt me iets krachtiger dan de BionX in de e-WAW. Ik zit dus even snel of misschien wel sneller aan zijn snelheidslimiet, ergens rond 27 km/u. Daarboven dien ik alle energie zelf te trappen. De BionX had een beperkt inductie-effect dat dus boven 27 km/u eerder wat vertragend werkte. Topsnelheid deze week met de e-Orca was 40 km/u. Dat lukte met de e-WAW ook maar met de WAW zonder BionX had ik een top die een stuk hoger lag. Er zijn op mijn woon-werktraject maar enkele stroken die voor mij lang genoeg zijn om deze top te halen, maar dan moet ik alweer vertragen. Ik heb een velomobiel om te rijden langs gewone verbindingswegen en straten met bochten, lichten en putten. Ik heb op 11 km een tiental punten waar ik moet stoppen. Dan wil de topsnelheid wel eens tegenvallen.
Opgelet: de WAW zonder trapondersteuning is koning op het jaagpad. Ik ben er zeker van dat ik met de e-Orca nooit dezelfde top kan halen, wegens het hogere gewicht en de minder gunstige stroomlijn.

Comfort
Van putten gesproken. De WAW krijgt bij elke put of bult een klap. De e-Orca ... welke putten en bulten? Slecht wegdek werkt vertragend en daar heeft de e-Orca beduidend minder last van. Verkeersdrempels? Bij de e-WAW ging het van krggggg. Bij de e-Orca .... welke verkeersdrempels?

Geluid
De e-WAW met kap was een klankkast. Zonder kap en met acoustische binnenbekleding is hij al een heel stuk stiller. Het geluid van de BionX was hoorbaar maar niet storend. In de e-Orca hoor je de Rohloff-naaf en de trapondersteuning maar ook dat stoort mij niet. Verder geen gerammel of getrommel van de kasseien.

Ventilatie.
De Orca heeft een betere doorstroming van lucht dan de WAW. Dat bevalt me wel. Zelfs met dakje waait de wind om mijn oren. Dat doet me sneller dan in de WAW naar een muts grijpen, maar dat vind ik persoonlijk geen nadeel. Door de ondersteuning kom ik na een rustige heen-rit fris op het werk.

Regen
Zelfs met kap was WAW019 niet helemaal dicht. Het water dat op de neus plenst spat naar binnen onder het vizier. Het mini-vizier dat ik monteerde hield dit een beetje tegen maar niet helemaal. Ook langs de "pootjes" van het vizier liep er water binnen. Bij de Orca houdt de combinatie van het dakje en het dekje dat met zuignappen op de body kan worden bevestigd tot nu toe alle water buiten. In de Orca zie ik nog niet zo snel water naar binnen komen via de voetengaten. Vermits de stuurinrichting buiten de cockpit zit en de stuurstangen hoger naar buiten gaan komt ook via die weg geen water binnen. De lage WAW had wel wat meer last van hoog water.

Overzicht
De hogere zit van de Orca maakt dat ik zelf een beter overzicht heb. Ik weet niet of ik beter gezien word. Bij mist of regen is het bij de WAW goed onder het beregende vizier door kijken (ik reed ooit in de plensende regen tegen een signalisatiebord!) maar ook bij de Orca is er niet zoveel ruimte tussen het dekje en de rand van het bemiste dakje.

Looks
Zowel de WAW als de Orca hebben op schoolkinderen een opwindend effect. Ze roepen en wijzen me na.
Heeft de WAW meer de uitstraling van een sportwagen dan heeft de Orca iets meer deze van een betere bak, hoewel iemand de voorbije week toch de vergelijking maakte met een Ferrari. Collega's en vrienden staan in bewondering voor het concept en voor de afwerking ervan.
Ik heb nog geen getoeter gehad van zenuwachtige autobestuurders. Ze geven me ruim baan en laten me zelfs oversteken als ik geen voorrang heb.

Conclusie.
Ik heb geleerd dat de WAW in het begin vooral spannend was omwille van zijn snelle looks en prestaties maar dat hij niet beantwoordde aan waar ik hem het meest voor gebruiken zou. De e-Orca doet wat ik ervan verwacht namelijk mij droog en redelijk fris op mijn bestemming brengen. Hij doet dat beter dan de e-WAW met BionX.
Wil je op weg naar het werk eens flink snelheid maken dan kan ik de WAW ten zeerste aanbevelen.

maandag 14 oktober 2013

Eerste woon-werk-rit

De afstand is 11 km. Niet onoverkomelijk en moet je daarvoor een e-Orca inzetten? Nee, dat moet niet maar het is verdomd veel comfortabeler dan een Hurri met Radical-tassen of een Brompton met rugzak, vooral als het regent.
In de Orca komt bijna geen druppel binnen. De combinatie van het dakje en het dekje met vizier is erg efficiënt. tegelijkertijd is er toch voldoende luchtcirculatie zodat de temperatuur niet te hoog oploopt. Dat was met dit frisse weer nu niet echt een probleem, maar in een gesloten WAW had ik er toch last van.
De rugzak met mappen vindt gemakkelijk een plek achter de stoel. Jas in het vangnet achter in de staart (ik maak wel eens een foto). Plastic zak met boeken naast de stoel. Op één punt was ik ongerust. Zou de Orca tussen de paaltjes kunnen die onlangs op mijn traject waren geplaatst? (De Achtenkouterstraat in Gent-Oostakker) De paaltjes bleken verzet en de Orca kon er moeiteloos tussen.



zondag 13 oktober 2013

e-Orca !

Dit is 'em dan, de e-Orca met framenummer 033. Ook wel de Green Orca of binnenkort de Karwij Orca want hij wordt natuurlijk een ambassadeur voor het keramiek-atelier van de vrouw des huizes.


Vandaag maakte hij zijn maidentrip. Het weer leende er zich best voor. Herfst in de volle zin van het woord. Wind, regen, takken en bladeren op de weg. Niet iets om een Hurri SL door te jagen, zelfs niet met Radical tassenset. Het werd een ritje naar het station van Wetteren want ik wou aanwezig zijn op de manifestatie tegen armoede en sociale uitsluiting in Brussel. Dat ritje viel wat tegen want de trapondersteuning wou maar niet aanslaan. Paar keer gestopt. Power uit en dan weer aan. Geen ondersteuning, zelfs geen snelheidsindicatie. Ik zag mezelf al bellen en mailen met Flevobike, 250 km ver. Ik zag de Orca al opnieuw in een bestelwagen en de lange rit naar Dronten. Opnieuw thuis een eerste hypothese gecheckt: de snelheidssensor zou bij het transport kunnen verplaatst zijn zodat er geen contact was met het magneetje. Inderdaad, de sensor zat niet helemaal vast, maar zelfs bij nauw contact met het magneetje was er geen indicatie. Toen viel mijn eurocent: ik had samen met Arjen Vrielink nog snel de bandenmaat van de Schwalbe-Trykers ingevoerd. Misschien hadden we dat niet zorgvuldig gedaan. Bandenmaat opnieuw ingevoerd en zeker niet vergeten bevestigen. Et voilà. Toch nog een toertje door dit pokkenweer om dit succes te vieren. Een mens begint naar rotweer te verlangen met zo'n machien.

zaterdag 12 oktober 2013

Herfstweer ...

Het verwachte herfstweer kwam en overspoelde. Donderdagochtend was het van dat. Felle regen. Ik kon meteen mijn regenpak aan. De lange broek die ik draag om voor de lesgroep te staan heb ik maar in een plastic zak opgeborgen en een collant aangetrokken. Mijn materiaal zo goed mogelijk in plastic verpakt en in de fietstassen. Op weg met de Hurri dan maar. De rit is 11 km  en met dit str**t-weer duurde ze een half uurtje. Tijd genoeg om kletsnat en bespat aan te komen. De waterdichte Radical-tassen bleken ook een watergrens te hebben. Dankzij het plastic waren zelfs mijn boterhammen droog gebleven.
Donderdagavond zelfde scenario. Gisteren, vrijdag, moest ik opnieuw opleiding geven en dus de baan op. Gelukkig was het 's ochtends droog. Dat maakt de rit meteen een stuk aangenamer en korter in tijd maar gisteravond moest ik er weer aan geloven.
Een velomobiel zou nu wel van pas komen. ...

woensdag 9 oktober 2013

Nog even wachten

De e-Orca laat nog even op zich wachten. Spannend is het wel.
Ondertussen heb ik toch een alternatief voor mijn woon-werk-verkeer. De Brompton is ok, maar niet echt voor transport. Ik vond enkele tassen die ik op de Hurricane kan meenemen zonder dat ik een bagagedrager nodig heb.


Ik monteerde ook een voorlicht en een spatbordje. Morgen is het de maidentrip in deze uitvoering.



Er wordt herfstweer verwacht.

dinsdag 1 oktober 2013

Tijdelijk

Op dit eigenste ogenblik zijn de mensen van Flevobike bezig met de bouw van mijn e-Orca. Over precies een week ga ik hem ophalen. Na de verkoop van de M5 CMPCT werd het toch tijdelijk behelpen. De Hurricane is niet voorzien van bagagedrager en grote ligfietstassen heb ik niet. Dan maar met de boekentas op de rug met de Brompton of met de Scott ATB naar Gent. Ik probeer het aantal boeken en mappen te beperken want papier wéégt. Mijn netbook laat ik thuis. Ik probeer op het werk wel een computer te scoren. Fietsen doe ik rustig aan zodat ik niet in de douche moet als ik aan kom. Anders moet ik ook nog reservekledij heen en weer transporteren. Dat rustige fietsen is soms wel lastig, vooral als zo'n racer in volle uitrusting me voorbij zoeft. Het weer werkt wel mee. September was een mooie maand en de enige regendagen die er waren moest ik niet naar Gent. Wel naar Wetteren maar dat is minder ver. Het lukt dus wel maar ik zal toch blij zijn als de Orca er is.