Wind mee

Het monteren van de batterij ging niet vanzelf. In principe glijdt het ding op de houder en met een klem zet je ze vast. Zo is ook het contact verzekerd. Dat glijden ging absoluut niet. Veel proberen, keertje vloeken en uiteindelijk de houder los gemaakt. Beetje olie op houder en batterij en het klikte. Batterij er weer af, houder gemonteerd en batterij er weer op. Bouten van de houder aangedraaid. Dit is korter geformuleerd dan het in werkelijkheid duurde. De computertje van de BionX gaf weer beeld maar wat er niet op verschijnt is de mate waarin er nog stroom is. Dan was het even spannend: zou de vernieuwde batterij de BionX van stroom voorzien? Zou de ingebouwde electronica het misschien ook laten afweten? Op 't eerste gezicht leek alles te werken. Op het tweede ook. De WAW heeft dus weer ondersteuning maar ik kan niet zien voor hoe lang. Ik zal moeten uitproberen hoeveel kilometer deze batterij het volhoudt en dan de dagteller als meter gebruiken.
Vanmorgen dus de rit naar Berlare. Wind mee over heel het traject. Veel bekijks en de gewone commentaren: "Hebt ge die zelf gebouwd? Zit daar een motor in? Hoe hard kan je ermee?" Op die manier ben je met de gewone rechtop fiets rapper thuis. Maar 't is wel fijn die interesse.