Op 7 november ging bij de Orca het licht uit. Figuurlijk dan, want de verlichting bleef wel degelijk 'aan'. Maar het was de aandrijving die uit ging. Een uitdrijving dus.
Ik stuurde eerst de batterij en nadien batterij + motor naar Flevobike.
Over mijn avonturen met Bpost kon je al iets lezen. Het werd zelfs nog erger want ik kreeg na een tijd de melding dat ik geen schadevergoeding zou krijgen omdat de ontvanger - Flevobike dus - geen klacht had ingediend! Neen, natuurlijk niet want dat had ik al gedaan. Even op mijn consumentenrechten gestaan, namelijk dat ik voldoende moet worden geïnformeerd over alle procedures en dat ik ook de algemene voorwaarden van PostNL ook niet uit het hoofd hoef te kunnen citeren. Dat zorgde eerst voor veel gesputter aan de andere kant van de lijn maar toen ik bleef protesteren waren ze al minder zeker van hun stuk. Laatste bericht was dat er toch iets van zou komen ... . Veel wordt het niet maar ik zal op zijn minst al een deel van de kosten recupereren.
In tussentijd diende ik mij te beredderen met wat ik aan gerief in de fietsenstalling staan had. De Performer met banaantassen, de Brompton met rugzak en vooral een oudere MTB van een van mijn broers die ik uitgerust heb met de BionX-aandrijving die vroeger in mijn WAW stak. Dat was een project op zich waarover nog eens een andere post. Gelukkig heeft het niet zoveel geregend de voorbije weken waardoor ik telkens zo goed als droog ter bestemming kwam. (Eigenlijk heeft het voor de natuur veel te weinig geregend maar dat kwam mij nu even goed uit.)
Ondertussen bij Flevobike. Het is daar verschrikkelijk druk want sommige mensen zitten op hun spiksplinternieuwe Orca te wachten zodat het snel weer repareren van batterij en motor wat op de achtergrond geraakt. Als ik dan verneem dat Jan bij gelegenheid van de Oliebollentocht naar Dronten zou reizen krijg ik van Flevobike de bevestiging dat alles klaar zal zijn zodat Jan op 29 december mijn spullen weer richting Gent kan meennemen. Ruim zes weken nadat ik de eerste keer de batterij verzond, keert ze weer naar huis.
En zo geschiede. Vanmorgen pikte vrouwlief alles bij Jan op en tegen de middag zaten motor en de batterij (in een nieuwe behuizing) weer in de Orca. Met een bang hartje draaide ik de sleutel op 'aan' .... En ja, leven op de monitor! Snel mijn fietsschoenen aan voor een testritje van een vijftal kilometer. De Orca heeft weer een elektrisch ondersteunde aandrijving!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten