Corona!

Niks nieuws onder de zon die vandaag weeral schijnt. De voorbije weken is er nauwelijks regen gevallen. Het werk is door de corona-epidemie vrijwel onmogelijk. Zo veel mogelijk sociale afstand behouden leidt tot afgstellen of uitstellen van afspraken. Ondertussen kan ik wat fietsen. Gelukkig heeft de veiligheidsraad de suggestie van Pieter De Crem dat een fietstocht van 50 km echt niet kan, niet gevolgd. Duidelijk iemand die zelf nauwelijks kilometers maalt.
Werken was er sowieso sinds 19 januari nauwelijks of niet bij. Op die dag ging ik met de mtb onderuit op plots opkomende ijzel. Gebroken heup, sleutelbeen en helm. Zonder die helm zat ik misschien nu niet te typen... Ik mag er niet te veel aan denken. Ik zit nu nog volop in de revalidatieperiode. Bezoeken bij de kinesist zijn afgelast maar ik fiets drie tot vier keer per week. Dat gaat beter dan stappen, maar nog lang niet zo goed als vroeger. Het valt me op hoeveel zonnefietsers geen helm dragen. Ik wil ze allemaal toeroepen: 'Draag toch een helm'.
Mijn favoriete fiets dezer dagen is de Ice Sprint trike. Hij gaat niet zo snel als de highracer maar hij is lekker comfortabel en ik kan er eindeloos mee doorgaan. Geen last van zadelpijn, tintelende polsen, rug- of nekpijn.

Ice Sprint. Tegenwoordig zonder bagagedrager en koffer.

Ik reed wel al enkele toertjes op de oude Scott 26" die ik een beetje heb omgebouwd tot hybride toerfiets. Zo kan ik af en toe mee met de rechtop fietsende medemens. De geveerde voorvork er uit en een stalen vaste voorvork er in. Schwalbe Kojak slicks op de wielen. Verder heb ik heel de aandrijving vervangen: pedalen, ketting, cassette.

De Scott 26" in zijn huidige look.

Gisteren reed ik de eerste keer met de Scott 29" mountainbike. Meteen 32 km maar dat was ver genoeg. Mijn heup liet zich achteraf voelen, maar na een nachtje slapen was dit weeral over.

Mijn voorkeur gaat dezer dagen dus naar de driewieler. daar later meer over....