Oeps, voor je het weet is het werkjaar alweer bijna een maand ver. Veel fietsers op de baan. Vooral schoolkinderen maar toch ook leraren en docenten. Zoals ondergetekende, dus.
In mijn geval is de eWAW mijn forensvervoermiddel, of hoe zeg je dat. Fietsen maar toch binnen zitten. Met trapondersteuning dan nog. Dat is toch niet echt fietsen. Dat laatste is waar. Ik moet wel trappen maar ik gebruik op mijn tocht naar de VSPW vaak alle power die de BionX mij geeft. Dat laat me toe snel naar mijn kruissnelheid te gaan, ca 30 km / u, wat ver boven de wettelijke limiet van de trapondersteuning zit. Met andere woorden: de BionX helpt me op snelheid te komen maar snelheid houden moet ik helemaal alleen doen. Dan komt de aerodynamische vorm van de WAW pas helemaal tot zijn recht. Hoewel hij zonder bagage zo'n 40 kg weegt en uitgerust is met "trage" maar vrijwel lekvrije banden, is 30 km/u en meer geen probleem. Deze week was ik nog maar een keer verrast door de snelheidswinst die er inzit als ik de kap er op zet. Enkele kilo's erbij, maar ook enkele km/u. Nee, ik zie niet op tegen een ritje in de steeds grijzer wordende september-ochtenden.
