VTX en Sprint

Ondertussen staat de Sprint opnieuw in de garage.
Voor de VTX in huis kwam was de Sprint uitgerust voor toertochtjes op trajecten die voor de highracer niet doenbaar waren: onverharde stukken, vele bochten, lastige hellingen, gladheid, regenweer. De VTX kan dat allemaal wel aan, hoewel hij niet is uitgerust voor regenweer en vettigheid. Ik hoef voor het toerwerk de Sprint niet in te schakelen. Ik kan hem nu uitrusten voor het andere werk, namelijk transport. Dat mag wat zwaarder zijn en wat trager. Ik nam een foto van de twee trikes naast elkaar.

Het verschil in zithoogte is duidelijk te zien. 

De Ice Sprint is volgens de gegevens van Ice drie kilo zwaarder dan de VTX. Met het verschil in uitrusting wordt het verschil in gewicht groter. Mede door de lagere zit is de VTX daardoor duidelijk sneller dan de Sprint.

De Sprint krijgt meer uitrusting mee. Je ziet ook de rommelige garage.
Op de achtergrond kijkt de elektrisch aangedreven I-Trike een beetje jaloers naar zoveel concurrentie.

Ondertussen kreeg de Ice Sprint ook een Schwalbe Big Apple band om het 26" achterwiel. Die past nu precies onder het 28" spatbord. Bij 3 bar geeft de 55mm brede band zonder veel snelheidsverlies een zachte rit. Zo lang het mooi weer blijft laat ik de F-Lites om de voorwielen zitten. Als het opnieuw begint te regenen monteer ik ook daar de Big Apples plus de spatborden.

Ik monteerde ook links en rechts een klickfix beugel die normaal gebruikt wordt voor stuurtassen. Op die manier kan ik een tas of bagagerekje aan het frame klikken.

Ondertussen ...

... rij ik al enkele weken rond met de VTX. Afgezien van enkele ritjes met de Brompton, de Giant (rond de kerktoren) en de Scott 29" en 26" waren alle andere ritten met de VTX. Volgens Strava al meer dan 700 km.
De VTX geeft wat ie belooft: redelijk snel - maar niet zo snel als de Performer High Racer, redelijk wendbaar en redelijk comfortabel. Ik kan mee met de meeste racefietsers. Soms word ik voorbijgereden - vooral bergop - en soms rij ik er een voorbij. De gemiddelden zijn op trajecten met lange rechte stukken lager dan deze met de highracer, maar aangezien ik nog in revalidatie van mijn gebroken heup zit is dat niet helemaal te vergelijken. Op routes met veel draaien en keren zal dat verschil lager zijn, of misschien zelfs andersom. Ik ken in ieder geval wel enkele stroken of hellingen waar ik met de Performer liever omheen reed.
Dat is het grote verschil en dat was ook de bedoeling: de keuze van parcours wordt meteen een stuk ruimer. Enkel stroken die alleen met de MTB worden verteerd komen niet in aanmerking. Verder is er geen probleem met hellingen of onverhard, hoewel ik de voorbije week wel bleef steken in het grind, tot groot jolijt van de wegenwerkers voor wiens arbeid ik aan de kant moest.
De Performer ging de voorbije week de garagepoort uit. Hij werd achterop de rug van een rood Peugeotje geladen om in het zuiden des lands de Ravels te gaan proeven. De koper heeft geen ervaring met ligfietsen en lijkt me net lang genoeg om de deze high racer op grote wielen te kunnen temmen. Niet te veel aan denken.
Ik kreeg vandaag bericht dat de Ice Sprint zijn groot onderhoud heeft gehad. De hele aandrijving is vervangen en volgens Brecht van Fietser rijdt hij vlot. Ik reed er vroeger minder snel mee dan nu met de VTX en ik verwacht dat dit zo zal blijven, want ik wil hem consequent uitrusten als werkpaard: robuuste banden, spatborden, beugels voor bagage. De VTX hou ik zo kaal mogelijk. Benieuwd naar het verschil in rij-ervaring met beide fietsen.