Klinkeritis

Deze ochtend reed ik naar Aalst in de hoop bij Van Eyck Sport een koopje te doen. Niets van wat ik zocht en dus kocht ik maar 2 zomertruitjes waar ik mijn madam graag in zou zien fietsen. Ik legde de 37 kilometer heen en terug af met de eWAW. Het is een verschrikkelijk traject. In mooie dorpjes als Serskamp en Wanzele is het dokkeren over verzakte klinkerwegen. De dorpsgezichtverfraaiers hebben daar een speciale voorliefde voor klinkers als wegbedekking. Klinkers vreten energie. En dan komen de nutsvoorzieningonderhoudslui. Die gooien de boel open en plakken dan alles weer dicht met een schep asfalt. Het geheel lijkt op niks en is rijp voor het Belgisch Kampioenschap cyclocross dat eigenlijk pas morgen wordt verreden. Dokkeren dus. Als de weg dan toch met asfalt wordt opgelapt waarom wordt hij dan niet meteen in die materie aangelegd? Asfalt is trouwens de beste ondergrond voor de fiets. Weg met die vermaledijde klinkers! De rest van het traject is ook al om bij de gaan bleiten: verzakte "macadam" (betonplaten) of als er dan toch asfalt wordt gebruikt dan enkel voor de auto's. Fietsers worden geanimeerd met een waar avonturenparcours van geaccidenteerde "fietspaden" (haha) die gebruikt worden als parkeerstrook.

Verder was het een mooie rit.