Dat de stukken er af vliegen.

Zo om het half jaar, toevallig tijdens de periode van de solden, fiets ik een keertje naar fietshandel Van Eyck in Aalst. Zo ook vandaag. Opkomende zon in het gelaat en gezwind mee met de wind. Op de terugweg merk ik na een 3-tal kilometer bij een stop dat de kap van het linker voorwiel van de eWAW er niet meer op zit. Dat zou ik ook gezien hebben toen ik bij Van Eyck uit- en later weer instapte. Kar gekeerd en aan de linkerkant van de baan - weliswaar op het fietspad - terug naar Aalst. De eWAW valt zo al op, maar nu leek het er voor heel wat automobilisten toch ver over. Een spook-tuig!
De fietspaden op dit traject zijn die naam eigenlijk niet waardig. Scheefgezakte betonplaten. Klinkers op een hoopje. Opgevroren putdeksels enzovoort. Treurnis troef, vooral als je net de banden eens flink opgepompt hebt en de wielkap er nadien iets te slordig weer opgegooid hebt. Het heeft meer iets van een voorjaarsklassiekerselectiestrook. Wie het overleeft haalt de meet. Niet de wielkap dus. Naar huis met één sok en bij aankomst die er ook afgegooid. Beetje balen. Ik weet al wat ik voor mijn verjaardag wil.