De voorbije weken kwam ik enkele keren in de situatie dat het met de e-Orca vrij hard ging. Met "vrij hard" bedoel ik 40 kilometer per uur en meer. Zo vertrok ik onlangs op het werk tegelijkertijd met een collega met zijn triatlon-fiets. Zijn reputatie als snelfietser is me bekend en ik had niet de intentie met de geladen Orca een wedstrijdje te rijden. Maar iets in mezelf maakte toch dat ik op zijn hoogte bleef en toen hij het klinkerfietspad koos kon ik hem op het asfalt van de weg vlot voorbij. Eenmaal op het jaagpad trapte ik de Orca op z'n staart en toen ging het weer hard. Het stukje grind op het jaagpad is voor een Orca met amateur-mountainbiker geen hindernis en dus liepen we daar zelfs wat uit. Twee dagen later kreeg ik van de man de opmerking dat het toch goed vooruit ging, maar dat hij zag dat de Orca de neiging had geen rechte lijn te houden. Dat zal wel met het doortrappen te maken hebben, dacht ik. Maar toen ik vorige week van een viaduct naar beneden ging tegen bijna 50 per uur merkte ik dat bij een windstoot van opzij de Orca snel zijn lijn verliest.
De korte wielbasis die voor een prima wendbaarheid zorgt heeft volgens mij wel het effect dat je bij hogere snelheden het stuur goed moet vasthouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten