Kiezen is niet gemakkelijk

In de week is het velomobiel tijd. Ik maak met de e-Orca mijn woon-werk-verplaatsing en eigenlijk bijna alle verplaatsingen van A naar B. Behalve als ik de trein neem en ter bestemming nog een eindje te rijden heb. Dan wordt het de Brompton. Af en toe mag de Hurricane van stal voor een jacht langs het jaagpad. Maar bijna elk weekend maak ik tijd voor een toertje met de ATB. Het is een gans ander gevoel dan het ligfietsen. Je komt op plaatsen waar je met de ligfiets moeilijk geraakt. Het is wat technischer en meer zen. Op de ligfiets heb ik nog ruimte in mijn hoofd voor allerlei gedachtenstromen. Maar op de mountainbike zit ik in het moment. Een spoor kiezen, een klimmetje overwinnen, een tak ontwijken. Balanceren, doseren en af en toe eens exploderen. Je moet er je hoofd bijhouden en toch niet te veel nadenken. Eenmaal aangekomen wacht de beloning. Een frisse afsluiter met de compagnons en nadien de cijfers op endomondo. Zo bleek vanmiddag dat we vandaag de snelste 50 kilometer hadden afgelegd sinds ik mijn gegevens bijhoud. Vergelijken met andere ritten is wat natte vingerwerk want een parcours is  nooit twee keer hetzelfde. Maar het gaf toch een goed gevoel dit te constateren. Dat het droog en zacht weer was hielp ons vandaag wel. De blubber van een tweetal weken geleden is veranderd in kluiten en voren. Blik op oneindig en geven maar. Misschien moet ik eens proberen ligfiets en off-road met elkaar te verzoenen. Dan wordt het wellicht zoiets: