Krokusvakantie. Wat een weertje. Vroege lente. Iedereen geniet. Normaal is het niet. Als de klimaatverandering alleen dit zou opleveren zouden we ermee kunnen leven. Helaas geven de simulaties meer onheil dan deze uitzonderlijke winter en lente.
Voor ons gezin was deze week vrij toch een aanleiding om daar enkele dagen van aan zee door te brengen. Het appartement waar we logeren bevindt zich in Knokke, bekend voor het hoog aantal toeristen uit de beau monde. Maar dat is puur toeval natuurlijk. Zoals gewoonlijk gaan vrouw en kinderen per auto. Papa neemt de fiets. Voor de eerste keer maak ik de 70 kilometer enkel lange rit langsheen de kanalen met de e-Orca. Genieten. Dinsdag was het gewoon mild lenteweer. Wel wat grijs en af en toe een spat regen. Strakke wind uit het noordwesten. Schuin voor dus. Kruissnelheid rond de dertig per uur. Als ik bij de talloze kruisingen moet vertragen helpt de e-assist me weer op snelheid. Bekijks natuurlijk. Eenmaal in Knokke had ik nog meer aandacht. Ze zijn daar nochtans wel wat gewend wat betreft ongewone voertuigen, gaande van Porches naar trapkarretjes in alle soorten en kleuren. Toen ik uitstapte moest ik natuurlijk weer uitleggen dat de Orca een fiets is en geen golfkarretje, zoals je ze daar voortdurend tegen komt. Woensdag en donderdag was het wandeltijd en kreeg de Orca rust.
Vrijdag was het weerom wat grijs. De wind was gedraaid naar het zuiden. Variërend van opzij naar schuin voor. Snelheid tussen dertig en vijfendertig per uur. Per saldo haalde ik een bewogen gemiddelde van 29 km /u. Toen ik later de batterij liet opladen merkte ik dat ze na 140 kilometer nog heel wat capaciteit had. Ik had ze al bij al vrij weinig moeten aanspreken.
Ik zal deze rit dit jaar zeker nog maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten