Door de wind, door de regen, dwars ...

Vandaag schakelde West-Europa over op de wintertijd. Om 3 uur vannacht werden alle klokken teruggedraaid naar 2 uur. Theoretisch gezien duurde de nacht een uurtje langer. Dat kwam me goed uit want gisteravond zat ik na een avondje theater niet echt vroeg in bed. Deze ochtend wou ik om 7 uur vertrekken naar Tielt om daar een tochtje te rijden. Dankzij Bicky zouden we een toertje rondom Tielt voorgeschoteld krijgen. De weersvoorspellingen waren veelbelovend: regen en wind. Orca-weer, dus. Mijn biologische klok laat zich niet zo snel verzetten en aangezien ik eerder een ochtendmens ben was ik ruim op tijd wakker om de wekker te smoren zodat mijn geliefde gezin geen last zou hebben van mijn ochtendlijke escapades. De wind rammelde veelbelovend met de rolluiken en ik hoorde de druppels ongenadig neerkletsen. Een stapel boterhammen en twee bidons in de e-Orca. Regenjas in het vangnet, smartphone in gps-modus en ik kon de baan op. Op de dijk had ik af en toe het gevoel dat ik met Orca en inhoud in de Schelde zou belanden maar ik raakte veilig in Gent. Vanaf daar ging het langsheen het kanaal richting Aalter en dan over Ruiselede naar Tielt, waar ik twee uur na mijn vertrek aankwam. Veel eikels (vruchten van de eik) op het jaagpad. Ze kraakten onder de Trykers. De regen woei af en toe onder het dakje maar ik bleef al bij al vrijwel droog. Met uitzondering van de straaltjes zweet want het was redelijk zacht voor de tijd van het jaar. De e-Orca zette ik in mid-ondersteuning en dat was genoeg voor een comfortabele rit van 50 km enkel. Eens in Tielt hield de regen op en konden we onze plaatselijke rit aanvatten. We waren met slechts vier rijders. Drie driewielers, één tweewieler. Twee velomobielen, twee open liggers. Bicky met zijn Mango Plus, Jan met zijn Rans Stratus, Erik met zijn Challenge Concept Trike en ikzelf met de e-Orca. Deze laatste deed het fantastisch. Ik schakelde naar de laagste ondersteuning die wel het gewicht van de Orca neutraliseert maar niet zorgt voor een onredelijk verschil met de andere niet-ondersteunde voertuigen. Met behulp van de wind kon ik heelder stukken zeilen zonder een trap te geven terwijl de rijders van de open liggers moesten bijtrappen om mee te kunnen. De wegen zaten onder het slijk en de Orca raakte tamelijk bespat. Het loopvlak van de Trykers om de wielen heeft geen profiel. Op de rand ervan zit wel profiel. Dat zorgt voor een goed spoor maar het aangedreven achterwiel slipte af en toe door. Na 40 km was het bijna middag. Tijd voor een afsluiter bij Bicky en ik kon opnieuw naar huis. Ondersteuning in de high-modus maar dat was niet echt nodig want dankzij de wind reed ik geregeld om en bij de 40 km/u. Eens in Gent reed ik doorheen het centrum waar ik de wendbaarheid van de Orca kon uittesten. Wat ik al dacht: in de stad is de Orca ook op zijn plek. De hogere zit zorgt voor een goed overzicht. De korte wielbasis en de ruime wielkasten zorgen voor korte bochten. Nog een stukje langsheen de Schelde en een auto die me in Heusden de pas afsneed toen ik op het fietspad links van de rijweg reed. Toch heelhuids thuis. Geslaagde slechtweer test zou ik zeggen.
Morgen rijd ik naar Merelbeke om de Karwij-belettering van de Orca te bespreken. Er wordt nog meer storm verwacht.